's Ochtends weer vroeg opgestaan en rond half acht vertrokken uit Caïro. We zijn eerst nog even langs het monument voor de onbekende soldaat gereden. Dat was ook de plek waar president Sadat is vermoord in 1981. Vervolgens reden we richting het Suezkanaal, waar we via een tunnel onderdoor gingen. Het Suezkanaal is 300 meter breed, 190 kilometer lang en volledig met de hand gegraven! We hebben nog een glimp van het Suezkanaal gezien, maar eigenlijk mocht dat niet. Er zijn in Egypte heel veel kazernes, road blocks en soldaten. Je mag daarvan op geen enkele manier een foto maken.

We zien ontzettend veel nieuwe steden en wijken gebouwd worden in de woestijn. Dat is geen wonder, want in Egypte worden per jaar 2 miljoen kinderen geboren, en er overlijden 800000 mensen, dus de bevolking groeit met 1,2 miljoen per jaar, en die hebben allemaal een plek om te wonen nodig.

Al het water in Egypte komt uit de Nijl, want het regent er minder dan 2 dagen per jaar. Alle bomen en parken moeten minstens eenmaal per week van water worden voorzien.

Daarna stopten we bij de eerste oase in de Sinaï woestijn, Mara. Daar zagen we nog twee waterputten, ,maar of die door Abraham of het volk Israël zijn gegraven? Het eerste deel van de woestijn was nogal vlak, maar daarna werd het steeds bergachtiger.

Nadat we weer verder gereisd hebben, kwamen we bij Elim, een oase met meer dan 70 palmbomen! Er woonde nog een bedoeïnengezin met een aantal geiten, die wel wat weg hadden van onze geiten. We zijn ook nog gestopt bij Rafidim, waar Mozes de handen omhoog moest houden in de strijd tegen de Amelekieten.

Tenslotte kwamen we rond zeven uur aan in St. Catherines, bij de berg Horeb. We hebben afgesproken dat we 's morgens om kwart voor twee zouden opstaan om de berg te beklimmen, dus dat betekende vroeg het bed in om nog een paar uurtjes slaap te krijgen.