henkengerda.reismee.nl

Woensdag 26 Mei: Thuis

Thuis is alles weer even wennen, maar het gewone leven wordt weer snel opgepakt.

We willen allen bedanken die met ons meegekeken hebben tijdens onze vakantie.

Hartelijke groeten,

Henk en Gerda ten Voorde

Dinsdag 25 mei: Zwemmen in de Middellandse zee, en terug naar huis !

Dinsdag 25 mei

's ochtends konden we uitslapen! Wat een heerlijke ervaring na al die dagen dat we al voor zessen werden gewekt. Toch maar besloten om nog even in de Middellandse Zee te gaan zwemmen. Het strand en de boulevard bij Netanya ziet er prachtig uit (je kan zelfs met de lift naar beneden) en het water heeft ook een prima temperatuur.

Daarna de koffers inpakken voor de terugreis, en nog even winkelen. Maar de winkelstraten zijn op zich niet zo bijzonder, Netanya is een moderne stad, met veel flats en appartementen. Een appartementje met een fraai uitzicht kost zomaar 3 miljoen shekels, oftewel 600 000 euro.

Rond twaalf uur kwam de bus die ons naar het vliegveld bracht. De terugreis verliep voorspoedig, al moesten we wel weer even slikken vanwege al die strenge controles.

Iets over tien landden we op Schiphol. Het was een prachtige reis, waarvan we veel hebben genoten, alleen jammer dat mijn koffer zoek was. Na drie kwartier waren we er achter dat die nog in Zürich stond

Maandag 24 mei: Naar Akko, de Karmel en Ceasarea

Maandag 24 mei 2010: Naar Akko, de Karmel en Ceasarea

Vandaag gingen we weer terug naar het noorden van Israël, maar dan meer langs de kust. Via de snelweg waren we langs Tel Aviv naar Akko gereden, een oude havenplaats waar de kruisvaarders een grote vesting hebben gebouwd. De hospitaalridders hebben daar ook een groot ziekenhuis gevestigd, waar de zieke europeanen tijdens de kruistochten konden herstellen en verder reizen naar het Heilige Land. In Akko is best heel veel bewaard gebleven en in de afgelopen twintig jaar uitgegraven.

Daarna naar de berg Karmel waar de profeet Elia tegen de Baälpriesters optrad, en geofferd heeft aan de ware God. De Karmel is een hele mooie berg, van waar je een geweldig uitzicht hebt op de omgeving. We hebben daar ook geluncht, waar we een echt broodje falafel konden eten.

Daarna ging de tocht verder naar Ceasarea, waar Herodes een geweldig luxe kasteel heeft gebouwd. De stad is ook bekend van de hoofdman over honderd die Petrus heeft gevraagd om naar hem toe te komen. De stad is in de afgelopen 2000 jaar meerdere jaren verwoest, en heeft ook een grote bloei gekend, o.a. tijdens de christenkeizers van het romeinse rijk, tijdens de kruistochten, etc. Er zijn restanten te zien van allerlei bouwwerken een amphitheater, een renbaan, badhuis, voorraadschuren, het paleis van Herodes, etc.

Het noorden van Israël is heel mooi groen, en behoorlijk welvarend. Na Ceasarea gaan we voor de laatste keer naar een hotel deze reis. Het hotel inNatanyaligt bijna aan de Middellandse Zee, dus we kunnen morgenochtend nog even gaan zwemmen voordat we weer naar het vliegveld gaan.

Het uitpakken en inpakken van de koffers is bijna routine geworden, maar we zijn toch wel blij dat er een eind aan komt.

Zondag 23 mei: Rustdag met bijeenkomst bij Ben Zhi in de Jaffastraat

Zondag 23 mei 2010: Rustdag met bijeenkomst bij Ben Zhi (messias-belijdende voorganger)

Op zondagmorgen konden we uitslapen, pas rond negen uur gingen we te voet of met de bus op weg naar een Bijbelwinkel en kerkzaal aan de Jaffastraat van de messias-belijdende gemeente die door Ben Zhi wordt geleid. De gemeente komt op de sabbath bijeen, maar hij was bereid om voor ons zondag opnieuw een preek te houden. De zondag is een normale werkdag in Israël, een rare gewaarwording als je tussen de drilboren en de grote drommen militairen die naar hun basis terugkeren op weg bent naar de kerk.

De preek was gericht op Pinksteren, maar dan meer bezien vanuit het Oude Testament. Er was schriftlezing uit vier Bijbelboeken: Deuternomium, Numeri, Daniel en Filippus. De preek gehouden in het Hebreeuws, en werd simultaan vertaald werd door de vrouw van Ben Zhi, maar was desondanks niet eenvoudig te volgen. Er werden vele verbanden gelegd, maar je merkt dat de Joden veel beter in het Oude Testament thuis zijn dan wij. Na de preek hebben we ook nog gezamenlijk koffie gedronken in een andere zaal.

Verder verliep de dag rustig, op de kamer nog een preek geluisterd, en 's avonds hebben we nog gezamenlijk koffie met cake gedronken, ter ere van mijn verjaardag.

Zaterdag 22 mei: Vanaf Jeruzalem naar het zuiden: Massada, En Gedi en Qumram

Zaterdag 22 mei: Naar het zuiden: Engedi, Massada en Qumram

Vandaag gingen we vanuit Jeruzalem naar het zuiden. We reden langs de Dode Zee eerst naar Engedi, waar David zich verborg voor Saul. Daar zijn prachtige kloven in de woestijn, met veel groen, en zelfs een aantal grote watervallen. Dat is echt een prachtig gebied om te wandelen.

Vanochtend werd ik op weg naar Engedi in de bus toegezongen, omdat ik jarig ben vandaag. Wel een heel andere verjaardag dan ik gewend ben.

Na Engedi gingen we naar het bergmassief van de Massada, waar we met een grote cabine aan een kabelbaan ca. 300 meter omhoog gingen naar het plateau waar Herodes zijn grote paleis had gebouwd.Hij was een Edomiet, en dit paleis lag precies tussen Edom en Jeruzalem, waar hij ook een paleis had. Later hebben de Essenen deze rots overgenomen, en volgens Josephus Flavius hebben de Essenen massaal zelfmoord gepleegd (alle vrouwen en kinderen door henzelf gedood) voordat de Romeinen het fort de volgende dag zouden veroveren. Het was erg warm om alles te bekijken, maar wel heel indrukwekkend.

Daarna gingen we rond de middag naar Qumram, waar de bekende Dode Zee rollen gevonden zijn, en waar ook een Essener gemeenschap volgens zeer strikte regels leefde, en deze perkament rollen vermenigvuldigde in de zogenaamde schrijfkamer. Een herder vond in 1952 de eerste boekrol, toen hij een schaap of geit kwijtgeraakt was, en inmiddels zijn er honderden rollen gevonden, waaruit blijkt dat de Bijbel heel zuiver is bewaard gebleven bij de Essenen. Zij brengen een verhaal, dat Johannes de Doper bij de Essenen stage heeft gelopen, alvorens hij aan zijn werk als wegbereider begon, en bij hen het dopen heeft geleerd.

Om ruim vier uur waren we weer terug in het hotel, vanavond gaan we nog een avondtour door het verlichte Jeruzalem maken. En morgen hopen we een dienst bij te wonen bij de Messias-belijdende Joodse voorganger Ben Zhi in deJaffastraat.

Vrijdag 21 mei: Jeruzalem in één dag bekijken!

Vrijdag 21 mei: Jeruzalem in één dag

Vandaag hebben we geprob eerd om de belangrijkste bezienswaardigheden van Jeruzalem in één dag te bezoeken. Dat leverde een overvol programma op. We begonnen met Yad Vashem, het Holocaust museum. Dat was zeer indrukwekkend, niet te bevatten wat de Joden is aangedaan tijdens WO II. We liepen hier ook door een monument waar alle omgekomen kinderen werden herdacht en hun namen werden voorgelezen. Onze reisleider Dick Treur ging niet mee omdat hij zich niet lekker voelde, maar daarna ging hij wel mee naar de graftuin van Jozef van Arimathea en het graf waarin de Heere Jezus was gelegd (tenminste volgens een aantal Britse christenen uit de 19e eeuw die dit stukje grond gekocht hebben. Dat was heel mooi, een Nederlandse gids gaf daar uitleg en we hebben daar ook een aantal liederen gezongen zoals Daar Juicht een toon.

Daarna gingen de binnenstad in via de Damascuspoort en volgden de Via Dolorosa naar de kapel waar de Heere Jezus veroordeeld werd door Pontius Pilatus. Daarna was het tijd voor de lunch, een pizza deze keer, met een citroendrankje met mint. Heel bijzonder en lekker.

Na de lunch liepen we naar de plek waar de badplaats van Bethesda is geweest. Onderweg kreeg ik een keppeltje opgedrukt, die ik maar heb gehouden. Het zwarte keppeltje paste goed bij mijn kleren vandaag. Er zijn in Bethesda heel wat archelogische opgravingen gedaan. We hebben ook psalmen (niet-ritmitsch!) gezongen (o.a. Ps. 68 vs 10 Geloofd zij God met diep ontzag) in de kerk die daar stond. Die kerk heeft een geweldige akoestiek, het was echt indrukwekkend zoals dat klonk. Daarna hebben we de stad verlaten via de Leeuwenpoort en naar de hof van Gethsemané gelopen. Daar stonden nog eeuwenoude olijfbomen, en natuurlijk weer een grote RK-kerk, waarin het lijden van de Heere Jezus werd afgebeeld. Daarna zijn we met de bus naar de Sionpoort gereden, de stad weer ingegaan en naar de Heilige Grafkerk gelopen door de smalle straatjes van Jeruzalem. Wat een pracht en praal en aanbidding in die kerk!
Er zijn meer dan vier kapellen en graftombes voor alle geloofsrichtingen die deze kerk beheren, en een ieder die gelooft wat hij of zij wil. Wij vonden dat echt stuitend, daar ging helemaal niets vanuit.

Daarna gingen we naar de Klaagmuur. We kwamen heel veel orthodoxe joden, maar ook allerlei monniken tegen, die zich voorbereiden op de sabbat, die bij zonsondergang ingaat. Het was heel druk bij de Klaagmuur, het zag zwart van de joden die uit de Thora lezen en daarbij heftig naar voren en achteren buigen. Het geeft toch wel een wat leeg gevoel om de joden bij zo'n stenen muur te zien bidden. Daarna zijn we nog de joodse wijk ingelopen. Al met al vandaag weer veel gezien, waarbij zo langzamerhand bij de meesten van ons de vermoeidheid wel wat toeslaat. Maar morgen beloofd ook weer een mooie dag te worden (naar de Massada en een avondtour door Jeruzalem, dus vandaag maar vroeg naar bed.

Donderdag 20 mei: Naar Kapernaüm, varen op zee van Tiberias en naar Jeruzalem

Donderdag 20 mei 2010: Bezoek aan Kapernaüm en de berg der zaligsprekingen, varen op hetzee van Tiberias en op naar Jeruzalem

Het ontbijt smaakte vanochtend in Tiberias bijzonder lekker, want het eten was wel afzien in de afgelopen week in Jordanië en Egypte. We reden langs het meer van Tiberias naar Kapernaum. Om acht uur waren we daar al, we waren de eersten zodat we dit rustig konden bekijken. Dit stadje was gelukkig niet bebouwd met een kerk, maar de overblijfselen van de eerste eeuwen na Chr. zoals het huis van Petrus en een synagoge lagen er nog. Dit komt omdat de Fransciscaner monniken de grond in de 19e eeuw opgekocht hebben, en de plek beschermd hebben.

Onze reisleider heeft op deze plek de Bijbelteksten die op Kapernaum betrekking hebben voorgelezen. We vonden dat wel indrukwekkend. Daarna zijn we langs Chorazim gereden. Dit stadje was door de Heere Jezus vervloekt en er is inderdaad ook niets van overgebleven dan wat ruïnes. Daarna naar de berg van de Zaligsprekingen, daar is nu een prachtige tuin van gemaakt, waar heel veel bezoekers komen. Op verschillende plekken in de tuin worden er door groepen bezoekers samenkomsten gehouden om te bidden, te zingen en zelfs om er avondmaal te houden. Het gezang klonk aan alle kanten van de berg.

In Tabcha staat een kapel waar volgens de overlevering de wonderbare spijziging met wat vissen en broden heeft plaatsgevonden. Er was een prachtig mozaiek in de vloer waar dit uitgebeeld werd. Hier was het al weer behoorlijk wat drukker dan in Kapernaum.

Daarna gingen we varen op hetzee van Tiberias (Meer van Galilea). We vertrokken vanuit een kibboets aan het meer. Tijdens een rondleiding op de kibboets leerden we dat de oorspronkelijke opzet van een kibboets bijna niet meer bestaat, en dat er tegenwoordig veel luxer wordt geleefd en gewerkt. De tocht op de boot was heerlijk.

Daarna zijn we vertrokken richting Jeruzalem. We reden door de streek van de Jordaan. Na ongeveer een uur kwamen bij de bronnen van de Jordaan, waar kwelwater van het Gilboa gebergte in de Jordaan stroomt. Daar konden we fantastisch zwemmen, een waar lustoord. Het enige nadeel was dat er kleine visjes aan je tenen gingen knabbelen, als je in het water stond.

Rond half zeven reden we Jeruzalem binnen, waarna we nog even naar de Olijfberg reden, om een eerste blik op Jeruzalem te werpen. Helaas moesten we tegen de zon inkijken en fotograferen, zodat de fotos minder goed lukten. Maar we hopen er nog drie dagen te blijven, zodat er nog wel meer gelegenheden komen om mooie foto's te maken.

Als we in het hotel aankomen, blijkt er een joodse bruiloft gehouden te worden, het bruidje stapt juist naar binnen. Dat belooft nog een paar mooie foto's !

Woensdag 19 mei: Over de Jabbok, langs de bergen van Gilboa naar Nazareth

Woensdag 19 mei 2010: Over de Jabbok langs de bergen van Gilboa naar Nazareth

Vanmorgen zijn we vroeg uit Amman weggereden en de hoofdweg door het Noorden van Jordanië gevolgd, waarbij de rivier de Jabbok hebben overgestoken. Deze rivier is bekend van de geschiedenis waar Jakob vocht met een Man, die hem niet liet gaan en zijn heup aanraakte. Daarna kwamen we heel vroeg in de stad Jerash (Gerasa) waar nog geweldige romeinse bouwwerken en complete straten uit de 2e eeuw na Chr. te zien zijn. Er was ook een romeins amphitheater met een geweldige acoustiek waar we doedelzakspelers hebben gevraagd om 'Amazing Grace' te spelen, prachtig om te horen.

Voor we de grens hebben overgestoken, hebben we nog gepicknickt in het bos, met een royaal lunchpakket. Daarna de grens over naar Israël. Dat is altijd een heel gedoe, waarbij alle koffers uit de bus moeten, gescand worden, de bus weer in, vervolgens Jordaanse paspoortcontrole bij een ander loket, danweer in de busmet de koffers, deJordaanovernaar het plein waarop we de Jordaanse bus moeten verlaten. Met de koffers naar de Israélische controle, dan weer naar de Israëlische paspoortcontrole, dan weer met de koffers naar de nieuwe Israëlische bus. Maar het liep allemaal nog redelijk gesmeerd.

Vervolgens reden we langs de bergen van Gilboa (waar Saulen zijn zonen gedood werden)naar Nazareth. Daar ligt midden in de stad een grote RK kerk boven een grot waar volgens de overlevering Maria woonde toen de engel bij haar kwam om de geboorte van de Heere Jezus aan te kondigen. In de kerk vindt je heel veel mooie kunst uit alle landen van de wereld, maar ook erg veel Mariaverering, en eerlijk gezegd vinden we het wat ver afstaan van de geschiedenis zoals beschreven in Lukas 1. Vervolgens hebben we nog de plek bezocht waar volgens de overlevering de timmermanswerkplaats was van Jozef. Maar ook daar hebben ze een grote kerk overheen gebouwd.

Toen we terugkwamen van de kerk, was onze bus eventjes zoek, maar na 10 minuten wachten kwam hij toch opdagen en bracht ons via het stadje Kana (bekend van de bruiloft) naar Tiberias.

De Bijbelse plaatsen beginnen veel meer betekenis te krijgen, en je kan je er veel meer bij voorstellen, maar het zijn allemaal grote moderne steden geworden, waar je weinig tot niets terug vindt van de bijbelse tijd, dus je romantische beeld van de bijbelse geschiedenissen moet je wat bijstellen.